Genkse pediater veroordeeld tot een jaar met uitstel voor dood van Luana (11): “Haar overlijden had vermeden kunnen worden”

Een Genkse pediater van het Ziekenhuis Oost-Limburg (ZOL) is veroordeeld tot een jaar met uitstel. Hij was als behandelende arts verantwoordelijk voor de dood van patiëntje Luana Kleynen (11). Het meisje werd in 2019 met spoed opgenomen, maar stierf door een foute diagnose. “Hij veroorzaakte door gebrek aan voorzichtigheid en voorzorg haar overlijden.”

Het noodlottige verhaal van de 11-jarige Luana begon op zaterdag 16 november 2019, toen ze samen met haar ouders Frits en Milena de spoeddienst van het Ziekenhuis Oost-Limburg (ZOL) binnenliep. Het meisje had krampen, ernstige buikpijn en ze kon al tien dagen niet naar het toilet. De kinderarts van dienst onderzocht het kind en stelde vast dat het ging om constipatie. Het meisje werd opgenomen en kreeg een lavement en spoeling, wat tot het standaardprotocol behoort bij dergelijke medische vaststellingen. Het probleem zou gauw van de baan zijn.

Op maandag werd de behandeling van Luana overgenomen door de Genkse kinderarts. Volgens hem was de diagnose van zijn collega correct, waardoor hij de behandeling verderzette zoals voorzien, zonder een bloed- en urineonderzoek uit te voeren. “Niets wees erop dat dat nodig was. Bij kinderen doen we dat niet zomaar”, verklaarde de arts voor de Tongerse rechter. Het meisje boekte volgens hem bovendien ook vooruitgang: ze at terug en maakte stoelgang. De constipatie leek verholpen, maar het lichaampje van het 11-jarige meisje vocht nog tegen iets anders.

Het meisje had tijdens haar opname in het ziekenhuis altijd grote dorst en ze kampte met hyperventilatie. Toch werden deze klachten over het hoofd gezien door het medisch personeel. Volgens de behandelende arts was hij niet op de hoogte van de bijkomende symptomen, zoals de extreme dorst, door een gebrek aan briefing. Verder vermoedde hij dat de hyperventilatie een psychische klacht was en geen lichamelijke oorzaak had. Een tweede diagnose bleef dus uit, waardoor de sluimerende diabetes waaraan het meisje leed onopgemerkt bleef. Met fatale gevolgen, want Luana stierf vrijdagnacht, 22 november 2019.

Zware beroepsfout

De ouders van het meisje benadrukten vorige maand, tijdens het proces rond de dood van hun dochter, dat de Genkse arts en het verplegend personeel wel op de hoogte waren van de achteruitgang van Luana. “We riepen al enkele dagen om hulp, want we zagen dat er iets niet klopte. Ze had zelfs zwarte kringen onder haar ogen en ze kroop over de vloer omdat ze geen blijf wist met zichzelf. Maar toch werden we genegeerd”, vertelde de moeder.

De behandelende arts moest zich bijgevolg verantwoorden voor onopzettelijke doding omdat hij volgens het parket een zware beroepsfout maakte. De procureur oordeelde dat de pediater niet de juiste medische onderzoeken had gedaan en zo niet ontdekte wat er aan de hand was met het kind. “Hij had een zeer vernauwde blik. De hyperventilatie had moeten leiden tot het herzien van de werkdiagnose”, klonk het. De aanklager vorderde een celstraf van een jaar met uitstel of een werkstraf.

De pediater zelf pleitte schuldig. “Luana was mijn patiëntje en ik had de eindverantwoordelijkheid. Haar overlijden heeft zowel bij mij als bij het verplegend personeel voor een gapende wonde gezorgd. Het heeft krassen op mijn ziel achtergelaten”, sprak hij. De raadsman van de man, meester Pieter Helsen, vroeg de opschorting. Volgens hem is niet alleen de dood van het kind, maar ook de strafprocedure zwaar voor zijn cliënt. “Als een arts een beroepsfout maakt, dan heb je automatisch niet alleen een financiële discussie, maar ook zeer veel verdriet en een strafrechtelijke procedure. Dat mag je mee in rekening brengen. De gevolgen zijn sowieso al zwaarder.”

Maatschappelijke verantwoordelijkheid
Donderdagochtend veroordeelde de Tongerse rechter de kinderarts tot een celstraf van een jaar met uitstel. “Een opschorting of werkstraf staan niet in verhouding met de bewezen verklaarde feiten en de dodelijke gevolgen”, sprak de rechter, die wel benadrukte dat de arts een blanco strafblad heeft en de dood van Luana niet opzettelijk veroorzaakte.

Wel wees hij de arts op het maatschappelijk belang van zijn beroep “Patiënten moeten kunnen vertrouwen dat artsen de juiste diagnoses stellen. Dit vormt de essentie van hun beroep, anders komt onze verzorgingsstaat in het gedrang. Als arts beschikt men over een enorme maatschappelijke verantwoordelijkheid. Ze worden hiervoor langdurig opgeleid, bijgeschoold en naderhand vergoed”, klonk het. “Hij veroorzaakte als behandelend arts, door een gebrek aan voorzichtigheid en voorzorg, haar overlijden. De dood van Luana, wiens leven nog moest beginnen, had vermeden kunnen worden. Het verlies van een kind voor de ouders, zus en grootouders is het ergste wat men kan overkomen.”

Tevreden
De nabestaanden krijgen in totaal een schadevergoeding van ruim 50.000 euro. “We zijn absoluut tevreden”, reageert Steve Geerdens, advocaat van de ouders van het meisje. “Er is streng maar rechtvaardig geoordeeld door de rechtbank, maar de opgelegde straf is niet waar mijn cliënten mee bezig zijn. Dat brengt hun dochter niet terug. Het was voor hen vooral belangrijk dat de arts verantwoordelijk is gesteld voor de feiten, want hij heeft zijn onschuld lang volgehouden. Dit is dus een grote stap in hun verwerkingsproces.”

Lees online